Karma Eğitim Modeli Nedir?

Okulumuzda uygulanan etkinliklerde ve her sınıf düzeyinde farklı model ve kuramdan (tam öğrenme modeli, sosyal bilişsel öğrenme kuramı, çoklu zekâ kuramı, basamaklı öğretim modeli, aktif öğrenme modeli, kuantum öğrenme, supercamp uygulaması) faydalanıldığından dolayı böyle bir yapılanma düşünülmüştür.

Aşağıda hangi etkinliklerde hangi sınıf düzeyinde hangi model veya kuramın kullanıldığı ve bunların Fen Bilimleri Kolejindeki uygulaması ve model veya kuramın tanımlanması birlikte sunulmuştur.

Çoklu zekâ kuramını esas alarak hazırlanan bu model insanların çok farklı zekâ alanlarına (8 farklı zekâ alanı) sahip olduğunu, herkesin kendine özgü bir zekâ profilinin bulunduğunu, bütün zekâ alanlarının dinamik olduğunu, bu açıdan öğretim sürecinde sadece bir zekâ alanına ait etkinliklere yer verilemeyeceğini dile getirir.

Öğretim süreci farklı zekâ alanlarına hitap edecek şekilde yapılandırılmalı, farklı uygulamalara yer verilmelidir. Ayrıca öğretim sürecinde zenginleştirilmiş öğrenme ortamlarının oluşturulması, farklı materyal, araç ve gereçlerle desteklenmelidir.

Bu açıdan okulumuz Karma Öğretim Modeline uygun etkinliklere yer vermeye çalışmaktadır.

Çünkü bu modelde öğrenmedeki eksikliklerin giderilmesi dikkate alınmakta ve interaktif destekli öğrenme yoluyla zenginleştirilmiş öğrenme imkânı sunulmaktadır. Aktif öğrenme yoluyla öğrencinin etkin katılımına yer verilmesi amaçlamakta, bu yolla öğrencinin aktif katılımıyla monoton bir sürecin önüne geçilmektedir. Farklı zekâ alanları göz önüne alınarak süreç yapılandırılmaktadır.

KAYNAK ALINAN ÖĞRETİM TEKNİK, MODEL VE KURAMLARI

Çoklu Zekâ Kuramı: Çoklu zekâ kuramı, insanların çok farklı zekâ alanlarına (8 farklı zekâ alanı) sahip olduğunu, herkesin kendine özgü bir zekâ profilinin bulunduğunu, bütün zekâ alanlarının dinamik olduğunu, bu açıdan öğretim sürecinde sadece bir zekâ alanına ait etkinliklere yer verilemeyeceğini dile getirir.

Tam Öğrenme Modeli: Bu modele göre tam öğrenmenin gerçekleşebilmesi için olumlu öğrenme koşulları sağlanırsa, yeterli zaman ayrılırsa, öğrenci katılımı sağlanırsa, bir ünite tam öğrenildikten sonra diğer üniteye geçilirse, bunun için gerekli ek öğrenme imkânı verilirse tüm öğrencilerin başarılı olmaları kaçınılmaz olur.

Bireyselleştirilmiş Öğretim Modeli (Keller Planı): Öğrenciler arasında bireysel farklılıklar bulunmaktadır. Dolayısıyla öğrencilerin öğrenme hızları da farklılık gösterir. Bu model “her öğrenciye kendi öğrenme hızına uygun bir şekilde öğretim imkânı sunulmalıdır” görüşüne göre yapılandırılmıştır.

Basamaklı Öğretim Modeli (Nunley): Bu model daha çok yabancı dil öğretiminde kullanılan bir modeldir. Bu yaklaşım bireysel farklılıklara göre öğretimin planlanması gerektiğini öngörür. Öğrencinin bilgiyi alan bir durumdan çıkarılarak bilgiye ulaşan, yeni bilgiler üretebilen bir duruma getirilmesi gerektiğini savunur.

Aktif Öğrenme Modeli: Aktif öğrenme; öğrencinin kendi öğrenmesinin yönetim ve sorumluluğunu üzerine aldığı, zihinsel yeteneklerini kullanmaya zorlandığı bir öğrenme biçimi olarak tanımlanabilir. Aktif öğrenme bireyin ilgi, ihtiyaç ve yeteneklerini dikkate alan, bireye çoklu öğrenme ve değerlendirme fırsatları sunan bir yaklaşımdır.

Sosyal Bilişsel Öğrenme Kuramı (Bandura): Sosyal öğrenme kuramında birey, kendi davranışlarını gözleyip, kendi ölçüleriyle karşılaştırarak değerlendirir ve kendini pekiştirerek ya da cezalandırarak davranışlarını düzenler. Bu kurama göre insan kendi davranışlarını kontrol edebilir, dışarıdan başkalarının kontrolüne ihtiyacı yoktur.

Dokuz Tip Mizaç Modeli: Mizaç temelli eğitim; doğuştan gelen, yaşam boyu değişmeyen, bireyin algı, motivasyon ve bakış açılarını belirleyen mizaç yapısını temel alarak, bireysel farklılıkları tespit etmeyi ve bu farklılıklara uygun eğitim yaklaşımı belirlemeyi olanaklı kılar. Mizaç temelli eğitim yaklaşımı, mizaç yapısı ile eğitim ve sosyal çevre ile etkileşim içerisinde değişebilen ve şekillenebilen karakter ve kişilik kavramları arasındaki sınırı net bir biçimde çizer.

Kuantum Öğrenme ve Supercamp: Öğrenmeyi anlamlı ve eğlenceli kılmak amacıyla DePorter tarafından Supercamp’ler oluşturulmuştur. Her yaş grubunun katıldığı okuduğunu anlama, çalışma becerileri, yazma becerileri, eleştirel düşünme ve yaşam becerileri gibi konuların verildiği kamplar yapılır. Bu kamplarda sadece öğrenciler değil öğretmenler, yöneticiler ve şirket çalışanları da eğitim alabilmektedirler. Supercamplar; belli bir mekânda bir araya gelerek ele alınan eser, kitap ve problemlerin derinlemesine sorgulanmasını içerir.

Probleme Dayalı Öğrenme: Bu model hazır bilgilerin öğrenciye aktarımından öte gerçek yaşama ait problemlerin doğrudan öğrenci katılımıyla araştırılmasını, incelenmesini ve elde edilen verilerin sınıfta sunumunu, paylaşımını içeren bir modeldir. Probleme dayalı öğrenme modelinde problem çözme yöntemi kullanılır.

Proje Tabanlı Öğrenme: Proje çalışması bir problemin bireysel veya grupla çözülme sürecidir. Proje çalışması sırasında bir ürün ortaya çıkar. Bu ürünün hazırlanması sırasındaki süreç proje tabanlı öğretimdir. Proje yaklaşımı öğrencilerin araştırıcı yanlarını ortaya çıkararak onların problem çözme becerilerini arttırır. Proje çalışması çoklu zekâ kuramına da uygun bir çalışmadır. Bu öğrenme modeli altında uygulanan araştırma ödevleri; öğrencilerimizin merak duygusunun gelişimini sağlamaktadır. Belirlenen konularda verilen araştırma ödevleri, öğrencilerimizi sorumluluk almaya teşvik ederek aynı zamanda internetin bilinçli kullanımı konusunda da onları yönlendirmektedir.